Historia:

            Malownicza wieś Bobolice może poszczycić się sylwetką wznoszącego się na skalistym wzgórzu średniowiecznego zamku. Zamek został zbudowany w połowie XVI w dzięki Kazimierzowi Wielkiemu, najprawdopodobniej ok. 1350-1352 roku. Był to jeden z 36 zamków wzniesionych przez Kazimierza Wielkiego, fakt ten udokumentował w swej kronice Janko z Czarnkowa. Ów zamek pełnił funkcję warowni, broniącej zachodnich granic państwa od strony Śląska. Zamek ten absorbował prawie cały płaskowyż, powykrawany z trzech stron urwistymi ścianami skalnymi. Nad najwyższym urwiskiem mieściła się cylindryczna , narożna wieża, od której ku południowemu wschodowi ciągnęły się dwie prawie równoległe ściany z dosyć naturalnie do dziś zachowanymi otworami okiennymi. Główna część zamku znajdowała się przy południowo- zachodnim skraju płaskowyżu, ponad leżącym poniżej pokaźnym podzamczem, chronionym przed najazdem intruzów przez gruby mur. Jedyna znana brama usytuowana była w niewysokiej wieży bramnej przy południowym narożniku podzamcza.

            W 1370 roku Ludwik Węgierski posiadłość tę przekazał Władysławowi Opolczykowi, jako wotum podziękowania za poparcie jego planów dynastycznych.. W 1379 roku Opolczyk przekazał Bobolice oraz dwie pobliskie wsie Ogorzelnik i Tomaszowice Andreaszowi Schony de Barlabas. Sprawował on piecze nad zamkiem do 1413 roku. W 1396 roku Władysław Jagiełło zbrojnie mu go odebrał za wrogie działania. Opolczyk ograbiał karawany kupieckie i pobliskie wsie, co nie przystało chrześcijańskiemu rycerzowi. Dziewięćdziesiąt lat później , w roku 1486 Bobolice jak i zamek stały się własnością rodziny Krezów herbu Ostoja. Zamek był w ich rękach do 1625 roku, z krótką przerwą, kiedy to austriacki arcyksiążę Maksymilian Habsburg zdobył go w trakcie trwających walk o tron polski w 1587 roku. Wkrótce Jan Zamoyski w rezultacie intratnej akcji odbił zamek. Najprawdopodobniej ówczesne walki doprowadziły do nadwerężenia ścian i murów warowni, co przyczyniło się do powolnego popadania w ruinę zamku. Następnie zamek przeszedł w posiadanie Myszkowskich z Mirowa, jednak w 1651 roku sprzedali go Męcińskim, którzy nie przejawiali dostatecznego zainteresowania tą budowlą i rychło przenieśli się do Żarek.

Męcińscy jak i Myszkowscy przebudowali zamek i zaadaptowali go do zamieszkania. Warownia ta najbardziej niedostępna była od strony północnej, gdyż tam widniała cylindryczna wieża. Od   XV do XVII wieku liczne przebudowy zamku zatuszowały pierwotną gotycką postać zamku. W wyniku „ potopu szwedzkiego „ w roku 1657 zamek legł w gruzach. Po  odejściu wojsk szwedzkich został częściowo odbudowany, lecz nigdy nie wrócił do swej świetności. W 1683 roku zatrzymał się tu Jan III Sobieski w drodze na odsiecz wiedeńską, ale nie mieszkał w zamku, który przypuszczalnie nie nadawał się do użytku. W latach 1783-1784 zamek ulegał dalszym dewastacjom. i przez kilkadziesiąt lat, mimo podejmowanych prób, nie został odbudowany. W 1867 roku zamek stał się własnością chłopskiej rodziny Baryłów w drodze parcelacji zawartej w dekrecie carskim. Ruiny zabezpieczono w roku 1958. Zachowała się część murów zewnętrznych, w północno- zachodniej części ganeczek, po przeciwległej stronie wieża.

Na początku naszego wieku Adolf Dygasiński, pisarz i czołowy przedstawiciel polskiego naturalizmu pisał :

 „ starano się widocznie, ażeby zamek i skałę zespolić, zamienić oboje w jednolity gród skalisty, groźny a niezdobyty; (…) wymyte dżdżami, wyprażone na słońcu, zahartowane w bojach z wichrami, stanowią jedną całość, w której wcale nie znać spojenia części. Trudno byłoby znaleźć drugą ruinę w swoim rodzaju tak malowniczą, jak w Bobolicach.”

Zamek dziś:

Potomkowie Baryłów  do niedawna byli prawowitymi właścicielami ruin zamku. Jest to ponoć jedyny przypadek, gdzie rodzina chłopska posiadała go we władaniu. Kolejnymi właścicielami zamku zostali bracia Laseccy, którzy po przeprowadzeniu badań archeologicznych w 2001 roku zdecydowali się odbudować obiekt o narodowym znaczeniu. Rekonstrukcje zamku trwają już 10 lat, a ich efekty przeszły najśmielsze oczekiwania specjalistów. Zakończenie prac przewidziano na 2011 rok, zostanie tu otwarte muzeum,  galeria wieży bramnej, kaplica zamkowa, obiekt po części jest już udostępniony turystom.

Charakterystyczny wykusz usytuowany na wschodniej ścianie zamku kryje w sobie autentyczną, zamkową latrynę, która ówcześnie się w tym miejscu znajdowała. Podobnych wykuszy na zamku było niegdyś więcej, jednak położenie w stu procentach udało się ustalić tylko tego, które można zobaczyć dziś.

Pierwszy ślub na zamku odbył się w 2010 roku. Obiekt ten jest doskonale przystosowany do tego typu organizowanych podniosłych wydarzeń. Na dziedzińcu oraz przed bramą jest miejsce dla gości, nagłośnienie.

Sława Zamku przekroczyła już granice naszego kraju, a na jego rekonstrukcji chcą się wzorować m. in. Słowacy.

U podnóży zamku powstaje Karczma Bobolice. Gospoda ta nawiązuje do stylu tradycyjnej zabudowy jurajskiej. Już niebawem karczma stanie się miejscem biesiad, hucznych wesel, uroczystości okolicznościowych, szkoleń, konferencji.

Tuż obok powstaje Stajnia Bobolice oferując bazę noclegową oraz niewielkie SPA.

W 2008 roku zespół archeologów Uniwersytetu Szczecińskiego odkryli w Jaskini Stajnia położonej na Grzędzie Mirowsko-Bobolickiej szczątki neandertalczyka, a dokładniej trzy jego zęby. Pierwszego polskiego neandertalczyka nazwano Bobolusem Jurajskim. Odkrycie jest unikatowe w skali naszego państwa jak i ogólnoświatowej. Poza zębami w namulisku jaskiniowym odnaleziono krzemienne narzędzia, wyroby z poroża renifera, ślady paleniska, fragmenty kości mamutów, nosorożców włochatych, niedźwiedzi jaskiniowych. Ciekawym znaleziskiem okazał się zbiór tzw. buł krzemiennych, z których tworzono narzędzia. Krzemień został sprowadzony z dalszych okolic do ów groty, która pełniła funkcje magazynu. Dzięki temu , a także innym odkryciom wiadomo, że neandertalczyk zdolny był do planowania przyszłości, organizacji działań ,co świadczy, że był bardziej ludzki niż przypuszczano. Już niedługo w Bobolicach rozpocznie się budowa multimedialnego muzeum Bobolusa Jurajskiego, w którym będzie można dowiedzieć się więcej o życiu, zwyczajach  neandertalczyka.