Góry Zborów i Kołoczek objęte są ochroną jako rezerwat przyrody nieożywionej „Góry Zborów”. Utworzony on został w 1957 roku na powierzchni 45 ha. Ochronie podlegają wszystkie formy skalne. Wiele z nich natura obdarzyła nieprawdopodobnymi kształtami. Między nimi znajdują się liczne pozycje roślinności  kserotermicznej i kalcyfilnej.

            Szczyt góry to w zasadzie jeden wielki ostaniec, popękany, poszarpany, który podzielony jest na wiele bloków skalnych, dzięki czemu utworzyły się wąwozy na kształt labiryntów. Tutejsze skały otrzymały określone nazwy nawiązujące do ich kształtu np. :Młynarz, Ptak, Napoleon, Czarownica, Wielbłąd, Kruk, Mały Dziad, Wielki Dziad, Samotna Dziewica. Zwiedzanie skalnego labiryntu w szczytowych partiach Góry Zborów i Góry Kołaczek jest niesamowitym doznaniem zarówno dla kogoś spragnionego niezwykłych wrażeń estetycznych, jak i dla amatorów sportowych zmagań.

            Warto wspiąć się na skały, aby z najwyższego punktu góry Zborów rozejrzeć się wokół. Ujrzymy stąd Skały Podlesickie, Kroczyckie, Rzędkowickie, wieś Mirów i Bobolice, Podlesice. Wejście na Górę Zborów i Kołoczek nie jest trudne. Ścieżki są bardzo wyraźne. Znakowana ścieżka na Górę Zborów prowadzi od przełęczy , którą przecina droga 792. Są to dwa połączone szlaki : Orlich Gniazd z czerwonymi znakami i zielono znakowany Szlak Rzędkowicki.

             W zboczach Góry Zborów i Góry Kołoczek mieści się kilka różnej wielkości jaskiń i płytkie schroniska. Jedyną jaskinią dostępną dla turystów jest Jaskinia Głęboka. Ma ona dwa wejścia. Jej korytarze wynoszą 155 m długości. Dno jaskini pokrywa gruz skalny. Interesującą, lecz niedostępną dla turystów jest Jaskinia Berkowa, która przewierca na wylot szczytową część Góry Kołoczek. Długość korytarza wynosi 53,5 m  i jest zbyt ciasny, aby próbować się nim przeciskać.

Trochę historii. Podczas II wolny światowej okolice Kroczyc stanowiły mocny ośrodek ruchu oporu. 6 sierpnia 1944 r. Oddział partyzancki Batalionów Chłopskich „ Wiary” i „ Mieta”, zaczaił się na Niemców. Starcie zakończyło się sukcesem partyzantów. U stóp góry Zborów od strony południowej, na małej ściance skalnej zawieszono tablicę pamiątkową z napisem:

W tym miejscu w dniu 6 sierpnia 1944 roku oddział AL. BCh pod dowództwem „ Wiary” w zwycięskiej potyczce rozbił silny oddział hitlerowców, zadając mu dotkliwe straty.

                                                                                                                                                              Towarzystwo broni 21 VII 1963 r.

Niemcy nie czuli się bezpiecznie w pobliżu Góry Zborów, gdyż czyhało tu na nich ciągłe niebezpieczeństwo. Dlatego też górę tę nazwano „diabelską”.