Dolina Kobylańska, zwana też (niewłaściwie) Karniowicką to niezwykle malowniczy, kręty wąwóz długości około 4 km, z wylotem wśród zabudowań Kobylan. Położona jest na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej, około 20 km od Krakowa. Dolina ta wchodzi w skład Parku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie.

            Przepływa tędy potok Kobylanka, wypływający z Kobylańskiego Źródła, który stanowi pomnik przyrody. Górna płytka część dolinki, pozbawiona jest skałek zboczowych. Pojawiają się one w środkowym odcinku tworząc odosobnione grupy. Zbocza i częściowo dno doliny porośnięte są grądem. Im głębiej schodzi się w dół doliny, tym bardziej staje się skalista. Naturalne zespoły grądów ustępują miejsca lasom sosnowym i brzezinie, duże połacie zajmują murawy kserotermiczne. Występują tu grupy skalne, jak: skalna brama Tarasowatej Turni z charakterystyczną Płetwą, na zakręcie doliny- grupę Pierniki, następnie Obelisk, Wronia Baszta, Nad Źródełkiem, wreszcie Wzgórze ze Słoneczną Turnią

Urwiste, strome skały, gdzieniegdzie o kilkudziesięciometrowej wysokości mogłyby posłużyć jako naturalna scenografia dla westernów z akcją wokół jarów i wąwozów Gór Skalistych. Jednak funkcjonowały one w innej roli. Już w latach międzywojennych ich walory dostrzegli ówcześni taternicy, z Kazimierzem Pazuchą na czele. Trenowali tu przyszli tatrzańscy pogromcy urwisk górskich, ze znanej grupy Pokutników, wśród których był ceniony pisarz Jan Długosz.

            Nazwy wielu turni zostały tu przeniesione prosto z Tatr, jak: Żabi Koń z krzyżem na szczycie, Dwoista Turnia, Jastrzębia Turnia, Okręt. W Zjazdowej Turni widnieje jaskinia Garaż.

            W ścianach wschodniego zbocza wąwozu wykute są schody prowadzące do kapliczki znajdującej się w grocie, wybudowanej w 1914 roku na pamiątkę objawienia Matki Boskiej właśnie w tym miejscu. Na tabliczce widnieje  napis: “Rok pamiętny Obja­wie­nia Matki Boskiej 1914. Tu jest moja wola stwier­dzają wierni “.

Pod koniec ubiegłego wieku wspinaczka skałkowa przeobraziła się w odrębną dziedziną alpinizmu. Jedną z najsłynniejszych postaci tego środowiska pod koniec ubiegłego wieku stał się zdobywca najtrudniejszych urwisk Piotr Korczak, zwany „ Szalonym Piotrusiem”

Dolina Kobylańska odznacza się pięknym krajobrazem, licznymi ostańcami, formacjami skalnymi, bogatą szatą roślinną. Jest to dogodne miejsce dla amatorów wspinaczek skałkowych, speleologów, jak i osób lubiących obcować na łonie natury . Upodobali sobie ten teren również paralotniarze. Organizowane są tu wycieczki szkolne. Serdecznie polecamy wyprawę do to miejsca.