Długość jaskini: 70 m.

Wysokość otworu: ok.340 m n.p.m

            Najlepiej do jaskini można kierować się z Olsztyna czerwonym szlakiem idąc około 7 km. Na obszarze rezerwatu szlak przechodzi na porośniętym bukowym lasem grzbiet Zielonej Góry. Następnie należy skręcić wzdłuż południowej ściany ostańców i po kilkunastu metrach zaobserwować można u podnóża skałki otwór do jaskini.

Opis jaskini: jaskinię można zwiedzać bez większych trudności, o rozwinięciu poziomym. Di jej wnętrza prowadzi szeroki, aczkolwiek niski otwór. Po niespełna kilku metrach korytarz prowadzi do rozległej, niskiej salki. Cechą charakterystyczną tej jaskini jest dość bogata ilość kolumn naciekowych o niespotykanych rozmiarach. Nawet dochodzą do 1,5 metra wysokości i znacznej grubości. W sali tej jest ich tak sporo, że można określić, iż tworzą „las”, który niekiedy utrudnia lub zamyka dostęp do dalszych partii. Sala ta przewężeniem przechodzi w następną komorę, która usytuowana jest nieco niżej. Szatę naciekową tworzą głównie stalagmity, polewy i kolumny. Mniejsze stalaktyty i kolumny zostały uszkodzone bądź zniszczone całkowicie przez nieodpowiedzialnych ludzi. Nienaruszenie szaty naciekowej przez szpaciarzy tłumaczy fakt, że zbudowana jest ona z drobnokryształowego kalcytu, który nie jest użyteczny dla eksploatorów. W pierwszej sali na podłożu występuje namulisko piaszczyste, dno końcowej sali pokrywa rumowisko skalne.

Pierwszy opis jaskini z planem i zdjęciami pochodzi z 1932 roku.