Jaskinia Ludwikowska leży we wsi Ludwinów, w gminie Niegowa. Jaskinia mieści się w ostańcu na szczycie wzgórza położonego na południe od centrum wsi Ludwinów. Otwory jaskini leżą u podnóża widocznych z dala skał.

Długość jaskini: 50 m

Deniwelacja: 11 m

Wysokość otworu: ok. 390 m n.p.m.

Stopień trudności: zwiedzanie bez większych problemów, jaskinia o poziomym rozwinięciu

Opis jaskini: do wnętrza jaskini prowadzą dwa otwory. Korytarz od otworu północnego, szeroki i wysoki, po kilku metrach łączy się z ciągiem biegnącym od drugiego otworu. Za tym połączeniem widnieje 11-metrowy komin, otwarty cały przekrojem ku powierzchni. Za kominem korytarz staje się coraz niższy i staje się ciaśniejszy po kilkunastu metrach. Jaskinia w części płytszej, czyli do komina, jest sucha. Ściany są zwietrzałe i niestety brak nacieków. Na dnie występuje namulisko gliniaste.

Historia poznania: pierwsza wzmianka o jaskini pochodzi z 1853 roku przez W . Jastrzębowskiego. Zinwentaryzowana została przez K. Kowalskiego w roku 1949.